Redlice talerzowe do siewnika, elementy redlic

Systemy i rodzaje redlic stosowanych w siewnikach

Mimo najbardziej wydajnych i precyzyjnych systemów wysiewu nasion do których należą mechaniczne, mechaniczno-pneumatyczne i pneumatyczne aparaty wysiewające potrzebny jest również układ, który umieści ziarno w glebie. Jest to dość ważne z uwagi na specyfikę upodobań roślin czy samych ich możliwości. Niektóre rośliny lubują się w głębszym wysiewie przez co budują solidny system korzeniowy i mają siłę przebić się przez glebę aby wydostać się na powierzchnię, a inne preferują dość płytki siew aby miały jak najszybszą możliwość przedostania się na powierzchnię gleby. Zazwyczaj ziarna zbóż siejemy na głębokość większą niż rzepak czy facelie. Głębokość wysiewu jest bardzo ważnym zagadnieniem, które musimy wziąć pod uwagę podczas przeprowadzania odpowiednich regulacji przygotowujących siewnik do pracy. Poza ustawieniem odpowiedniej normy wysiewu za pomocą przekładni bezstopniowej siewnika, kółek wysiewających, zasuwek i denek musimy wyregulować głębokość siewu oraz odpowiedni nacisk na ramię redlicy wysiewającej. Dlaczego jest to tak ważne? Jak wiadomo w Polsce mamy bardzo zróżnicowane rodzaje i klasy gleb. Często są to gleby mozaikowate gdzie na jednym polu występuje kilka rodzajów ziemi, kawałek ziem piaszczystych a kilkanaście metrów dalej trafiamy na twardą i zbitą glinę, która jest wyjątkowo trudna jeżeli chodzi o przygotowanie jej do siewu. Często do uprawy tych gleb używane są ciężkie agregaty czy brony aktywne, które dzięki szybko obracającym się zębom rozbijają zbrylone i twarde kawałki gliny. Ponieważ roślina powinna być wysiewana w glebę o odpowiedniej strukturze i gruzełkowatości. Gruzełkowatość jest to niejako tendencja gleby do zbrylania się i rozumiemy przez to, że im lepsze rozdrobnienie gleby i mniejsze zbrylenie ziemi tym lepsze i równiejsze wschody roślin. Ponieważ kiedy przykryjemy delikatną roślinę taką jak rzepak większą bryłą ziemi możemy nie uzyskać wschodów dlatego że roślina nie będzie miała tyle sił i wigoru aby wydostać się na powierzchnie. Następnym aspektem jest zmiana systemu upraw gleby, gdzie kiedyś zawsze rolnicy stosowali orkę natomiast dziś często stosowana jest uprawa bezorkowa czy nawet pasowa gdzie nasiona wysiewane są wprost w nienaruszone po zbiorach ściernisko, więc nacisk wywierany na redlicę powinien być mniejszy w przypadku gdzie wysiew następuje w glebę zaoraną i piaszczystą a odpowiednio przystosowany do siewu w nienaruszoną i gliniastą ziemię. W aktualnie produkowanych siewnikach nacisk wywierany na pojedynczą redlicę może wynosić nawet do 150 kilogramów. Standardowo oferowany nacisk zawiera się w przedziale od 30 do 60 kilogramów. Dlaczego są to tak duże wartości? Przy siewie bezpośrednim lub uprawie bezorkowej gleba nie jest aż tak mocno spulchniona plus do tego masa resztek pożniwnych leżąca na powierzchni pola utrudnia pracę redlicy oraz rodzaj gleby którą uprawiamy jest jednym z istotniejszych czynników. Redlice wysiewające w zależności od producenta mogą stanowić jednolity element razem z ramieniem lub stanowić część wymienną. Zazwyczaj występują dwa rzędy redlic o szerokości międzyrzędzi zależnych od szerokości roboczej siewnika i ilości redlic. Dla przykładu siewnik marki Sulky model Tramline SX o szerokości roboczej 3 metrów posiadający 21 redlic wysiewających ma rozstaw międzyrzędzi wynoszący 14,2 centymetra, natomiast występuje też wersja posiadająca 25 redlic wysiewających co przekłada się na rozstaw międzyrzędzi wynoszący 12 centymetrów. Wniosek nasuwa się sam im więcej redlic na szerokość roboczą maszyny tym mniejszy odstęp międzyrzędzi. Są zwolennicy posiadania większej ilości redlic wysiewających, ale również Ci którzy wolą mieć ich mniej ponieważ widzą więcej pozytywnych właściwości z ich posiadania. Faktycznie jest to uzasadnione ze względu na to, że mając większy rozstaw w rzędzie pomiędzy roślinami ma ona automatycznie więcej miejsca aby się rozkrzewić i rozwijać, po drugie większe odstępy pomiędzy roślinami dają możliwość lepszego przewiewania dolnych części rośliny przez co różnego rodzaju grzyby i bakterie mają o wiele gorsze warunki rozwoju co przekłada się na o wiele mniejszą presję chorób grzybowych co dalej przekłada się na możliwość obniżenia kosztów, które musielibyśmy przeznaczyć na ewentualne chemiczne środki ochrony roślin w celu zwalczania tych chorób i obniżenie plonu końcowego. Dawniej jedyną dostępną i stosowaną redlicą była redlica stopkowa. Jest stosowana po dziś dzień lecz poza nią mamy jeszcze do wyboru dwie opcje. Redlicę talerzową jedno- i dwutarczową.

Mocowanie redlic ile kosztuje?

Tak jak wcześniej wspomnieliśmy siewnik standardowo jest wyposażony w dwa rzędy redlic. Jest to typowy układ stosowany praktycznie we wszystkich siewnikach od bardzo długiego czasu, ale zdarzają się również wyjątki. Firma Kuhn oferuje w swoich siewnikach Sitera aż 3 rzędy redlic wysiewających. Redlica zamocowana jest na ramieniu i może tworzyć jednolity element lub stanowić oddzielną część wymienną. Ramię redlicy przymocowane jest do belki za pomocą śrub i specjalnych mocowań redlicy. Występują dwie długości ramion, krótsze mocowane z przodu oraz dłuższe tylne. Ramię redlicy długie oraz ramię redlicy krótkie zastosowane jest ze względu na zapewnienie swobodnej pracy pomiędzy sobą. Głębokość pracy redlicy regulowana jest centralnie co oznacza że w jednym miejscu ustawiamy głębokość wszystkich redlic wysiewających. Jeżeli chodzi o nacisk w nowoczesnych rozwiązaniach również mamy centralną regulację, natomiast w starszych modelach siewników docisk ustawiany jest na każdej pojedynczej redlicy. Docisk wywierany jest za pomocą specjalnych ramion i sprężyn docisku redlicy. Kształty i długości ramion redlic wysiewających są różne i zależą od producenta. Również układ docisku w każdym siewniku jest inaczej zbudowany, aby go wyregulować przeprowadza się rożnego rodzaju ustawienia, które zawarte są w instrukcji obsługi dołączanej do maszyny przez producenta.

Redlica stopkowa – cena

Redlica stopkowa jest elementem budowy siewnika od bardzo dawna. Dzięki jej zastosowaniu siew zbóż stał się dużo łatwiejszy, wydajniejszy oraz bardziej precyzyjny. Ta technologia jest stosowana do dziś i jest niejako protoplastą rozwoju technologicznego dzisiejszych redlic stosowanych w siewnikach. Redlice stopkowe nazywane też wleczonymi czy płozowymi, należą do rozwiązań na dzień dzisiejszy najprostszych konstrukcyjnie, a zatem jednocześnie najtańszych oraz wymagających bardzo małych nakładów finansowych i niewielkich nakładów konserwacyjnych. Niestety jedną z ich istotnych wad jest to, że są one podatne na zapychanie oraz zmianę głębokości pracy wskutek natrafiania na przeszkody którymi są miedzy innymi resztki organiczne lub kamienie, przez co rowek siewny wykonywany za ich pomocą nie zawsze jest czysty. Dlatego nie jest wskazane stosowanie ich w przypadku uprawy uproszczonej, gdzie nie jest wykonywana orka a jedynie uprawy zastępcze za pomocą agregatów trzy belkowych. Można powiedzieć, że nadają się one tylko do siewu tradycyjnego. Głębokość siewu reguluje się poprzez zmianę docisku redlic siewnych. Jednak zmiana prędkości roboczej agregatu powoduje zwiększenie oporu gleby, co również wpływa na zmniejszenie głębokości. Dlatego przy zwiększeniu prędkości roboczej powinno iść zwiększenie docisku redlic siewnych. Ogólnie redlice stopkowe są przystosowane do mniejszych prędkości roboczych niż ich odpowiedniki o konstrukcji talerzowej oraz wymagają powierzchni bez występujących dużych ilości resztek pożniwnych czy też innego rodzaju przeszkód które w bardzo łatwy sposób mogą zaburzyć prawidłową pracę redlicy stopkowej. Sama redlica składa się z kilku kluczowych oraz wymiennych elementów. Redlica stopkowa składa się z tak zwanego korpusu który stanowi podstawę. Kolejnym elementem w tym przypadku typowo eksploatacyjnym który ulega zużyciu jest czubek redlicy wysiewającej. Jest to część wymienna i stosunkowo tania a dodatkowo podmiana jest łatwa i dość szybka. Jest też możliwość zastosowania czubka redlicy o podwyższonej wytrzymałości które są produkowane ze stali trudno ścieralnej czy dodatkowo wyposażone w płytki węglika spiekanego. Dzięki temu możemy wydłużyć czas eksploatacji nawet kilkukrotnie. Kolejnym elementem redlicy wysiewającej jest zapadka i stopka która zapobiega zapychaniu się ziemią redlicy podczas zbyt szybkiego cofania zanim siewnik zostanie uniesiony na odpowiednią wysokość. Ostatnią rzeczą jest mieszek gumowy łączący przewód wysiewający z redlicą.

Redlica talerzowa – cena

Aktualnie najczęściej wybieraną redlicą wysiewającą jest redlica talerzowa ciesząca się dużą popularnością z uwagi na większe i lepsze możliwości siewu w porównaniu do redlicy stopkowej. Zachowuje ciągłość w trzymaniu zadanej głębokości siewu, doskonale radzi sobie z dużo ilością resztek pożniwnych pozostawianych podczas upraw uproszczonych gleby. Nie ma problemu z zagłębianiem się w gleby mało spulchnione i twarde. Wyróżniamy redlicę jedno i dwutalerzowe. Dwutalerzowe wybierane są częściej wtedy gdy siew będzie wykonywany na polach z dużą ilością resztek pożniwnych oraz przy siewie bezpośrednim dzięki lepszym właściwością zagłębiania się i utrzymywania zadanej głębokości. Redlica talerzowa składa się z uchwytu redlicy na których mogą już występować spawane czopy gdzie na łożysku kulkowym osadzany jest talerz redlicy lub piasty mogą stanowić oddzielny element budowy. Redlica jest też wyposażona w skrobak lub mniejszą tarczę wykonaną z tworzywa która oczyszcza talerz z nadmiaru gleby np. podczas siewu w wilgotną glebę.

Talerz redlicy mocowany jest skośnie dzięki czemu podczas pracy bez problemu odgarnia ziemię tworząc rowek siewny ale także bez problemu przecina lub przetacza się po resztkach pożniwnych. Dodatkowo takie redlicę mogą być wyposażone w rolki dociskowe które może również trzymać odpowiednią głębokość wysiewu a poza tym stwarza dużo lepsze warunki do wschodów roślin poprzez docisk pasa siewnego i poprawę właściwości podsiąkania gleby. Przez stosowanie kółek dociskowych możemy wykluczyć dodatkowy wjazd na pole z wałami posiewnymi.